28.00 €
Franco de port
Prètz : 28 €, mandadís ofèrt
Ofèrta valida sonque fins al 31 de decembre de 2025
Las òbras son tanben disponiblas per comandar individualament en pagant las despensas de mandadís.
La fin de l’annada se sarra e las fèstas nadalencas son l’escasença de far de presents. Vos prepausam ongan, puslèu que d’anar gastar de sòus sus de plataformas de miliardaris, de descobrir e far descobrir los dos títols de nòstra colleccion Flor envèrsa (mandadís ofèrt fins a la fin del mes) :
- Lo Prince de Nicolau Maquiavèl (traduccion de Joan Massip)
- Lo Fantauma de Canterville d’Oscar Wilde (traduccion de Pèire Beziat)
Nicolau Maquiavèl
Lo Prince
En 1615, a Ingolstadt (Bavièra), se cremèt en plaça publica l’efigia de l’italian Nicolau Maquiavèl (1469-1527). Las Glèisas de l’epòca son convençudas – e o procla- man – que Lo Prince, son òbra famosa, foguèt escrita per la quita man de Satan. Perqué un tal òdi al respècte del libre e son autor ? Perqué aquel obratge màger e universal, paregut al sègle XVIen, continua fins ara a sentir a sofre ? Las responsas se tròban, evidentament, dins son contengut : una istòria naturala consacrada, non pas als animals e a las plantas, mas a l’univèrs de la politica. « Istòria » que cal entendre, aicí, al sens grèc d’enquèsta, de descripcion. D’efièit Lo Prince descriu fredament, sense jutjar, lo menament dels afars politics. Observator de terren, son autor nos mòstra – en defòra dels filtres metafisic e moral – la logica intèrna de las causas, çò que mòu l’òme o la femna de poder, e cossí s’endevenon (o pas) amb los eveniments. Per aital nos mòstra una vertat que, emai la solfine, l’umanitat vòl ignorar.
Flor Envèrsa. 128 p.
Traduccion de Joan Massip : Nascut a París, apren a parlar la lenga d’òc pairala, sustot en Roergue, puèi a la legir amb d’autors del país : Besson, Molin, Bodon e a l’escriure amb lo Collègi d’Occitania e amb las primièiras Escòlas Occitanas d’Estiu de Vilanuèva d’Òlt. Après d’estudis de drech e d’anglés, costeja professionalament d’elegits locals e nacionals.
Retirat, membre del CREO de la Talvera, ensenha dos ans l’occitan dins un licèu de Seine-Saint Denis e anima dempuèi mai de 10 ans un talhièr d’òc en Val d ’Oise. Viu mièja annada en Roergue. Tradutz en occitan : Lo discors sus la servitud volontària de La Boeciá, La resisténcia al governament civil de H.Thoreau, lo Rapòrt sus l’anoniment dels pateses de l’abat Grégoire, lo Rapòrt suls idiòmas de Barèra de Vieuzac e Lo prince de Maquiavèl.
Oscar Wilde
Lo Fantauma de Canterville
L’american Mr Hiram B. Otis ven de crompar Canterville, proprietat dempuèi de sègles d’un nòble e rèirevièlh linhatge anglés. Tanlèu installada la familha, lo fantauma comença a far farlanda... Mas aqueste es pas al cap de sas penas. Quora patetic, quora risolièr, capleugièr o terrible, aquel conte mescla lo fantasc al fantastic. L’autor, amb son umor trufa trufant de dandi, se plai a escarnir los còdis socials de son epòca.
Flor Envèrsa. 104 p.
Traduccion de Pèire Beziat : Nascut en 1954 a l’Eissagador, comuna de Vabre, demòra a Ferrièras (Tarn). Fa vint ans, se lancèt dins lo prètzfach de revirar en occitan d’òbras de la literatura populara mondiala. Fins ara, dotze libres foguèron publicats, dont cinc dins « Flor envèrsa » : L’Iscla del Tresaur (2015) de Robert-Louis Stevenson, Lo Mond Perdut (2017), Las Aventuras de Sherlock Holmes ( Escandals e Mistèris - Gentlemen e Aventuras ) (2018) d’Arthur Conan Doyle e La legenda de Sleepy Hollow (2021) de Washington Irving. Pèire Beziat contunha encara de traduire los autors populars del mond entièr.
Nicolau Maquiavèl (Florença, lo 3 de mai de 1469 — Florença, lo 21 de junh de 1527) foguèt un istorian, poèta, diplomata e musician italian de la Renaissença. Es reconegut coma fondador del pensament e de la sciéncia politica modèrna, perque escriguèt sus l’Estat e lo govèrn coma son vertadièrament e non pas coma deurián èsser.
Los estudis recents de l’autor e de son òbra mòstran que son pensament foguèt mal interpretat istoricament. Dempuèi las primièras criticas postumas per un cardinal anglés, las opinions, mai d’un còp contradictòrias, se multiplican, tan que l’adjectiu maquiavelic, creat amb lo seu nom, significa «engana, astúcia».
(font Wikipedia)
Oscar Wilde (nascut Oscar Fingal O’Flahertie Wills Wilde lo 16 d’octòbre de 1854 a Dublin e mòrt lo 30 de novembre de 1900 a París) foguèt un escrivan, romancièr, dramaturg e poèta irlandés. Nasquèt dins la classa mejana protestanta irlandesa de Dublin d’un paire cirurgian reputat, Sir William Wilde, e d’una maire poèta, Lady Jane Wilde.
Aguèt una carrièra academica geniala. Noirit per la cultura classica e premiat pel Trinity College de Dublin, faguèt sos estudis al Magdalen College de l’Universitat d’Oxford, ont desvolopèt son personatge d’esteta e de dandy, influenciat pels pre-rafaelitas e per las teorias de L’art per l’art de Walter Pater, John Ruskin e Whistler.
Aprèp sos estudis, s’installèt a Londres, ont capitèt a s’integrar dins la nauta societat e los cercles cultivats e excelliguèt dins divèrses genres literaris.
(font Wikipedia)
